- Szpitale szkodzą osobom starszym?
- Czasami tak. Najbardziej typowym przykładem uszkodzeń powstałych w szpitalu u ludzi starszych są upadki, odleżyny, zakażenia i majaczenia generowane w trakcie pobytów na oddziale.
Jeśli zespół majaczeniowy nie jest leczony i trwa przez kilka dni, to bezpowrotnie może zniszczyć samodzielność i sprawność poznawczą chorego seniora. Z kolei odleżyny stwarzają na tyle poważne zagrożenie, że 2-krotnie zwiększają ryzyko zgonu. Wiadomo też, że starszy człowiek z trudem odnajduje się w nowym dla siebie otoczeniu w szpitalu.
Osoby błądzące, wędrujące w nocy, wychodzące z oddziału, chodzące
niepewnie, jeśli trafią w środowisko bez właściwej kadry lekarskiej,
psychologicznej, rehabilitacyjnej i opiekuńczej oraz bez przygotowanej
dla takich chorych przestrzeni szpitalnej narażone są na upadki.
Tymczasem śmiertelność w grupie seniorów leczonych operacyjnie z powodu
złamania bliższej nasady kości udowej w okresie roku po zabiegu wynosi
od 13 do 49 proc. Można uznać, że co czwarty pacjent ze złamaną szyjką
kości udowej umiera, a nie taki przecież był cel pobytu w szpitalu.
- Czyli nie dostrzegamy specyficznych potrzeb seniorów...
Wielu
zdarzeń pogłębiających problemy zdrowotne i społeczne seniorów można
uniknąć, jeśli zapewnimy im dostęp do prostych rozwiązań i sprzętu
ułatwiającego codzienne życie. Człowiek starszy jest specyficznym
pacjentem. Wymaga nie tylko operacji złamanego biodra czy leczenia
nietrzymania moczu. Jest to też często osoba, która sama bądź jej
opiekunowie - by nie zaprzepaścić wysiłku lekarzy - muszą pamiętać o
sprawach prozaicznych. Potrzebne są buty, które dobrze trzymają się
powierzchni, czy na przykład dobrze pracujący aparat słuchowy, samochód
dostosowany do jazdy w 80 roku życia.
Cały artykuł: Geriatria - w nią też warto inwestować? - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
wtorek, 24 września 2013
piątek, 20 września 2013
Część opiekunów odzyska świadczenia pielęgnacyjne
Resort pracy przygotowuje kolejną zmianę przepisów regulujących zasady
przyznawania wsparcia dla osób, które zajmują się niepełnosprawnymi
członkami rodziny. Nowe warunki jej uzyskiwania mają spowodować, że
pomoc ponownie trafi do tych opiekunów, którzy od lipca tego roku
zostali pozbawieni świadczenia pielęgnacyjnego.
Cały artykuł:
http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/732525,czesc_opiekunow_odzyska_swiadczenia_pielegnacyjne.html
Cały artykuł:
http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/732525,czesc_opiekunow_odzyska_swiadczenia_pielegnacyjne.html
Niemcy będą spędzać jesień życia w Polsce? - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
Polskie domy opieki skutecznie kuszą Niemców ceną i jakością usług - "Puls Biznesu" przytacza obszerne fragmenty materiału amerykańskiej agencji Bloomberg, opisującego to zjawisko.
Polskie domy opieki zachęcają Niemców przede wszystkim stosunkiem ceny do jakości. Ubezpieczenie płaci obywatelom tego kraju, którzy potrzebują opieki najwyższego stopnia, 1550 euro miesięcznie. Koszt takiej opieki w Niemczech to 3250 euro.
Tymczasem polskie domy opieki oferują podobny lub nawet wyższy standard za 1200 euro miesięcznie. Co prawda niemiecki rząd za opiekę za granicą wypłaca mniej, bo 700 euro, ale to, plus pieniądze z emerytury, pozwalają starszym osobom spędzać resztę życia w polskim domu opiekiCały artykuł: Niemcy będą spędzać jesień życia w Polsce? - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
czwartek, 19 września 2013
Londyn pierwszą światową stolicą przyjazną demencji
To nie do przyjęcia, by co trzeci pacjent z demencją wychodził z domu raz w tygodniu, a co dziesiąty - raz w miesiącu. Te wyniki badań przeprowadzone w Londynie wystarczyły, by stolica Anglii otworzyła dla chorych ogrody królewskie, ułatwiła poruszanie się transportem publicznym, stworzyła system ułatwień, który z Londynu czyni pierwszą na świecie stolicę przyjazną chorym z demencją.
Więcej: http://www.alzheimersreadingroom.com/?utm_source=London+to+Become+World%27s+First+Dementia+Friendly+Capital+City+2&utm_campaign=London+to+Become+World%27s+First+Dementia+Friendly+Capital+City+2&utm_medium=email
Od autora blogu: Kilkakrotnie na posiedzeniach Komisji Dialogu Społecznego do spraw osób starszych i kombatantów proponnwałem, by w programie Warszawa Przyjazna Seniorom znalazł się zapis o tym, że stolica Polski jest przyjazna seniorom cierpiącym na demencję. Zainteresowania nie było. Mogliśmy pomóc chorym, a przy okazji poprawić wizerunek Warszawy w Europie i świecie. Na szczęście bilety do Londynu są coraz tańsze. Jak tam polecimy z chorym możemy przekonać się, że może być normalniej...
Więcej: http://www.alzheimersreadingroom.com/?utm_source=London+to+Become+World%27s+First+Dementia+Friendly+Capital+City+2&utm_campaign=London+to+Become+World%27s+First+Dementia+Friendly+Capital+City+2&utm_medium=email
Od autora blogu: Kilkakrotnie na posiedzeniach Komisji Dialogu Społecznego do spraw osób starszych i kombatantów proponnwałem, by w programie Warszawa Przyjazna Seniorom znalazł się zapis o tym, że stolica Polski jest przyjazna seniorom cierpiącym na demencję. Zainteresowania nie było. Mogliśmy pomóc chorym, a przy okazji poprawić wizerunek Warszawy w Europie i świecie. Na szczęście bilety do Londynu są coraz tańsze. Jak tam polecimy z chorym możemy przekonać się, że może być normalniej...
Inhibitory cholinesterazy i memantyna powinny być podawane razem już w początkowym stadium choroby
Wyniki tego badania powinny zmienić sposób leczenia pacjentów z chorobą Alzheimera. Inhibitory cholinesterazy są zalecane w łagodnym i umiarkowanym stadium demencji, a memantyna w stadium zaawansowanym. Tymczasem wszystko wskazuje, że oba leki (Aricept i Namenda) powinny być stosowane już w leczeniu początkowym.
Cały materiał o wynikach badań naukowców z Massachusetts: http://www.alzheimersreadingroom.com/2009/08/does-combination-of-aricept-and-namenda.html#more
Cały materiał o wynikach badań naukowców z Massachusetts: http://www.alzheimersreadingroom.com/2009/08/does-combination-of-aricept-and-namenda.html#more
Tak jest w Polsce - kto opiekuje się chorymi
Według ostatnich badań, przedstawionych w Centrum Alzheimera w Warszawie, 92 procent chorych na alzheimera od diagnozy do śmierci przebywa w domu.
Kto się nimi opiekuje:
1. Kobiety - 71,4%
a) córki - 33,6%
b) żony - 22,5%
c) wnuczki - 15,2%
2. Mężowie - 19,2%
3. Sąsiedzi, znajomi, przyjaciele - 9,5%
Teraz zaś najgorsza i najsmutniejsza wiadomość: 33,6% opiekunów jest sama, zostaje bez wsparcia i pomocy. To co trzecia osoba!
Kto się nimi opiekuje:
1. Kobiety - 71,4%
a) córki - 33,6%
b) żony - 22,5%
c) wnuczki - 15,2%
2. Mężowie - 19,2%
3. Sąsiedzi, znajomi, przyjaciele - 9,5%
Teraz zaś najgorsza i najsmutniejsza wiadomość: 33,6% opiekunów jest sama, zostaje bez wsparcia i pomocy. To co trzecia osoba!
Lekarze i nauczyciele najtrudniejszymi pacjentami
W jaki sposób przekazywać pacjentowi np. trudne lub nieprzyjemne informacje, aby nie poczuł się urażony - m.in. tego typu wskazówek udzielają lekarzom językoznawcy z Uniwersytetu Śląskiego (UŚ) w ramach specjalnego projektu badawczego.
Od początku roku projekt "Komunikacja w ochronie zdrowia - relacje lekarz pacjent i ich uwarunkowania" realizują w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 5 Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach językoznawcy z Uniwersytetu Śląskiego pod kierownictwem prof. Jadwigi Stawnickiej.
- Lekarz musi mieć duże zdolności komunikacyjne, żeby rozmawiać z pacjentami w różnym wieku, z różnym wykształceniem, cierpiącymi na różne choroby, z różnych społeczności - musi się dostosować do statusu społecznego, wieku czy choroby - powiedziała prof. Stawnicka podczas środowego, 18 września, briefingu w Katowicach.
Badaczki uczestniczyły już w kilkuset konsultacjach lekarskich, za zgodą pacjenta i lekarza. Choć projekt ma potrwać 2 lata, to poczyniono już wiele cennych obserwacji.
Bardzo trudnymi pacjentami okazali się lekarze i nauczyciele. Podobno lekarz jest w stanie zidentyfikować, że jego pacjent wykonuje któryś z tych zawodów po samym sposobie mówienia, gestykulacji. Przedstawiciele obu tych grup mają tendencję do narzucania swojego zdania, a tego nie należy robić.
Cały artykuł: Językoznawcy pomagają lekarzom w kontaktach z pacjentem - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
Od początku roku projekt "Komunikacja w ochronie zdrowia - relacje lekarz pacjent i ich uwarunkowania" realizują w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 5 Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach językoznawcy z Uniwersytetu Śląskiego pod kierownictwem prof. Jadwigi Stawnickiej.
- Lekarz musi mieć duże zdolności komunikacyjne, żeby rozmawiać z pacjentami w różnym wieku, z różnym wykształceniem, cierpiącymi na różne choroby, z różnych społeczności - musi się dostosować do statusu społecznego, wieku czy choroby - powiedziała prof. Stawnicka podczas środowego, 18 września, briefingu w Katowicach.
Badaczki uczestniczyły już w kilkuset konsultacjach lekarskich, za zgodą pacjenta i lekarza. Choć projekt ma potrwać 2 lata, to poczyniono już wiele cennych obserwacji.
Bardzo trudnymi pacjentami okazali się lekarze i nauczyciele. Podobno lekarz jest w stanie zidentyfikować, że jego pacjent wykonuje któryś z tych zawodów po samym sposobie mówienia, gestykulacji. Przedstawiciele obu tych grup mają tendencję do narzucania swojego zdania, a tego nie należy robić.
Cały artykuł: Językoznawcy pomagają lekarzom w kontaktach z pacjentem - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
niedziela, 15 września 2013
XV spotkanie z cyklu "Przystanek Alzheimer"
Piętnaste spotkanie z cyklu „Przystanek Alzheimer” odbędzie się w środę 18 września w godz. 13.30-16.30. Tym razem gościć będziemy w Centrum Alzheimera (Al. Wilanowska 257), gdzie - z okazji Światowego Dnia Choroby Alzheimera, przebiegającego w tym roku pod hasłem „Uczmy się pomagać” - odbędą się zajęcia warsztatowe dla rodzin i opiekunów. Oto ich program:
I tura (godz. 13.30-14.30):
1. 1. „Ćwiczenia
pamięci z osobami chorymi na chorobę Alzheimera w domu”. Prowadzące: Monika Kędra i Aneta Jastrzębska;
2. 2. „Prawo
i obowiązek do odpoczynku dla opiekuna”. Prowadzące:
Małgorzata Laskowska i Magdalena Majdak;
3. 3. „Pomoc
osobie niepełnosprawnej w czynnościach codziennych – mycie, ubieranie,
przenoszenie”. Prowadzące: siostra
Hanna Miłkowska i Iwona Chojecka.
II tura (godz. 15-16):
1. 1. „Pomoc
osobie niepełnosprawnej w czynnościach codziennych – mycie, ubieranie,
przenoszenie”. Prowadzące: siostra
Hanna Miłkowska i Iwona Chojecka;
2. 2. „Prawo
i obowiązek do odpoczynku dla opiekuna”. Prowadzące:
Małgorzata Laskowska i Magdalena Majdak;
3. 3. „Poczucie
odchodzenia i straty osoby bliskiej”. Prowadzące:
Monika Kędra i Aneta Jastrzębska.
Podsumowanie warsztatów (godz. 16-16.30)
Udział w zajęciach jest bezpłatny. Nie są konieczne
wcześniejsze zapisy. Wystarczy znaleźć czas i przyjść.
I jeszcze jedna informacja dla osób, które nie mogły
wcześniej uczestniczyć w spotkaniach „Przystanku Alzheimer” z prof. Dariuszem
Stępkowskim, a także w zajęciach poświęconych kwestiom prawnym. 18 września
jest okazja do nadrobienia zaległości. Organizatorzy zapraszają wszystkich
zainteresowanych na otwarte wykłady. Oto ich program:
11.00-11.45: „Kwestie ubezwłasnowolnienia osób w przebiegu
choroby Alzheimera”. Prowadzi:
prawnik Michał Sieruga.
12.00-13.00: „Alzheimer – fakty i nadzieja”. Prowadzi: profesor Dariusz Stępkowski.
Badania: miesiąc urodzenia, pora roku ma wpływ na prawdopodobieństwo zachorowania
Zgodnie z wynikami badań, dzieci, które przyszły na świat wiosną mają
większe ryzyko zachorowania na różnorodne choroby niż maluchy urodzone
jesienią. Schorzenia, które są powiązane z miesiącem narodzin to autyzm,
astma, schizofrenia, cukrzyca, alzheimer, stwardnienie rozsiane i wiele
innych. Neurolodzy
oraz specjaliści z innych dziedzin podkreślają, że poszczególne
miesiące tworzą różne, mniej lub bardziej korzystne warunki dla rozwoju
człowieka. Urodzeni we wrześniu, październiku, listopadzie czy grudniu
mają zwiększoną odporność. Osoby obchodzące urodziny w styczniu lub w
kwietniu są zwykle bardziej chorowite, sytuacja przedstawia się lepiej u
osób z pozostałych miesięcy jesieni i lata. Dzięki przeprowadzonym
analizom można śmiało stwierdzić, że miesiąc narodzin dziecka ma wyraźny
wpływ na zwiększenie bądź zmniejszenie ryzyka zachorowalności na
różnorodne schorzenia, a także na to, czego może się ono spodziewać w
dorosłym życiu.
Pory roku, w których dziecko pojawia się na świecie oddziałują zarówno na nasze zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Fakt ten budzi wiele kontrowersji, a czasem wydaje się wręcz absurdalny, jednak wyniki badań nie kłamią. To, czy dziecko urodziło się w maju czy we wrześniu może oddziaływać na jego odporność.
Więcej: http://natemat.pl/66957,jeszcze-jedna-rzecz-na-ktora-nie-mamy-wplywu-miesiac-w-ktorym-sie-urodziles-wplywa-na-twoje-zdrowie
Pory roku, w których dziecko pojawia się na świecie oddziałują zarówno na nasze zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Fakt ten budzi wiele kontrowersji, a czasem wydaje się wręcz absurdalny, jednak wyniki badań nie kłamią. To, czy dziecko urodziło się w maju czy we wrześniu może oddziaływać na jego odporność.
Więcej: http://natemat.pl/66957,jeszcze-jedna-rzecz-na-ktora-nie-mamy-wplywu-miesiac-w-ktorym-sie-urodziles-wplywa-na-twoje-zdrowie
Kobiety chorują na alzheimera częściej od mężczyzn
Choroba Alzheimera i pokrewne jej schorzenia dotykają ponad dwa razy częściej kobiet
niż mężczyzn – wynika z danych francuskiego Instytutu Nadzoru
Sanitarnego. We Francji notuje się stały wzrost hospitalizacji osób
chorych na Alzheimera.
Według opublikowanego we wtorek studium Instytutu Nadzoru Sanitarnego
(InVs), dotyczącego lat 2007-2010, wzrosły wszystkie wskaźniki dotyczące
zapadania na chorobę Alzheimera i jej pokrewne...
...Francuskie rządy przeznaczyły w latach 2008-2012 w ramach tzw. „Planu Alzheimer” na badania i wcześniejsze diagnozowanie tej choroby oraz jej leczenie około 1,6 miliarda euro. Obecny prezydent Francois Hollande zobowiązał się, że przedłuży ten program i rozszerzy go na inne schorzenia powodujące degenerację układu nerwowego.
Cały artykuł: http://kobieta.wp.pl/kat,26377,title,Kobiety-zapadaja-na-Alzheimera-znacznie-czesciej-od-mezczyzn,wid,15972934,wiadomosc.html?ticaid=1114f9
...Francuskie rządy przeznaczyły w latach 2008-2012 w ramach tzw. „Planu Alzheimer” na badania i wcześniejsze diagnozowanie tej choroby oraz jej leczenie około 1,6 miliarda euro. Obecny prezydent Francois Hollande zobowiązał się, że przedłuży ten program i rozszerzy go na inne schorzenia powodujące degenerację układu nerwowego.
Cały artykuł: http://kobieta.wp.pl/kat,26377,title,Kobiety-zapadaja-na-Alzheimera-znacznie-czesciej-od-mezczyzn,wid,15972934,wiadomosc.html?ticaid=1114f9
sobota, 14 września 2013
ABC opieki nad osobą starszą
Jak zorganizować życie osobie starszej, która znajduje się
pod naszą opieką? Co warto wiedzieć, o czym należy pamiętać? Oto ABC
opieki nad starszym członkiem rodziny.
Sposób pielęgnacji osoby starszej jest zależny od stanu zdrowia i mobilności seniora. W codziennej pielęgnacji najważniejsze są przede wszystkim: dbanie o higienę, regularne badania i przyjmowanie leków, właściwe komponowanie diety, wizyty u lekarza, motywowanie seniora do aktywności społecznej, do rozwijania zainteresowań i kontaktów towarzyskich. Z opinii lekarzy i opiekunów jasno wynika, że podtrzymanie aktywności psychicznej i społecznej jest podstawą dobrego samopoczucia starszej osoby i ma istotny wpływ na stan jej zdrowia.
Cały artykuł: http://cafesenior.pl/abc-opieki-nad-osoba-starsza/
Sposób pielęgnacji osoby starszej jest zależny od stanu zdrowia i mobilności seniora. W codziennej pielęgnacji najważniejsze są przede wszystkim: dbanie o higienę, regularne badania i przyjmowanie leków, właściwe komponowanie diety, wizyty u lekarza, motywowanie seniora do aktywności społecznej, do rozwijania zainteresowań i kontaktów towarzyskich. Z opinii lekarzy i opiekunów jasno wynika, że podtrzymanie aktywności psychicznej i społecznej jest podstawą dobrego samopoczucia starszej osoby i ma istotny wpływ na stan jej zdrowia.
Cały artykuł: http://cafesenior.pl/abc-opieki-nad-osoba-starsza/
"Perspektywa uczenia się przez całe życie" - dokument rządowy
Oto rządowy dokument strategiczny. Na stronie 24 są informacje dotyczące seniorów:
http://www.men.gov.pl/images/stories/PDF/plllprojekt_2013_08_30.pdf
http://www.men.gov.pl/images/stories/PDF/plllprojekt_2013_08_30.pdf
Testy na alzheimera (demencję)
Należy pamiętać, że decydując się na przeprowadzenie proponowanych testów, lub jakichkolwiek innych, w domu nie otrzymamy wyników wiarygodnych w 100 procentach (ocenia się je na 90 procent). To próba oceny aktualnego stanu, a nie badanie diagnostyczne.
Więcej: http://www.alzheimersreadingroom.com/2013/09/Alzheimers-Test-Questionnaire-Memory.html
Więcej: http://www.alzheimersreadingroom.com/2013/09/Alzheimers-Test-Questionnaire-Memory.html
wtorek, 10 września 2013
Jak zmniejszyć stres i wzmocnić odporność w trudnych sytuacjach
Kolejny film z udziałem doskonałej terapeutki Teepy Snow:
Alzheimer's & Dementia Weekly: How to Interact with a Person with Dementia in Dis...: VIDEO Watch Teepa Snow demonstrate how to reduce stress and resistance during precarious situations.
Alzheimer's & Dementia Weekly: How to Interact with a Person with Dementia in Dis...: VIDEO Watch Teepa Snow demonstrate how to reduce stress and resistance during precarious situations.
Prof. Opala będzie kierował pracami Polskiej Rady Mózgu - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
- Choroby mózgu, takie jak padaczka, udar, choroba Parkinsona, stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera, depresja, schizofrenia, zaburzenia lękowe i uzależnienia są coraz większym wyzwaniem dla opieki medycznej - mówi prof. Grzegorz Opala. - Dlatego trzeba zwiększyć skuteczność leczenia i wykrywania tych schorzeń.
Powstaniu Polskiej Rady Mózgu patronuje działająca od 10 lat Europejska Rada Mózgu, która domaga się zwiększenia nakładów na badania nad mózgiem oraz lepszego wykorzystania już istniejących możliwości leczenia.
Cały artykuł: Prof. Opala będzie kierował pracami Polskiej Rady Mózgu - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
Powstaniu Polskiej Rady Mózgu patronuje działająca od 10 lat Europejska Rada Mózgu, która domaga się zwiększenia nakładów na badania nad mózgiem oraz lepszego wykorzystania już istniejących możliwości leczenia.
Cały artykuł: Prof. Opala będzie kierował pracami Polskiej Rady Mózgu - Rynek Zdrowia - rynekzdrowia.pl
niedziela, 8 września 2013
Komu i jaka pomoc się należy? Gdzie jej szukać? - zaproszenie na szkolenie
Komu i jaka pomoc się należy? Gdzie jej szukać? Między innymi na te pytania będzie można otrzymać odpowiedzi na szkoleniu z pracownikiem socjalnym.
Nierzadko przecież mamy poczucie, ze należałoby pomóc, ale nie wiemy gdzie i jakiej pomocy szukać. Nie znamy np. zasad przyznawania zasiłków, nie wiemy komu i co się należy oraz jakie są obowiązki instytucji pomagających.
Warszawski oddział Stowarzyszenia "mali bracia Ubogich" zaprasza zatem na szkolenie z pracownikiem socjalnym.
Składa się ono z dwóch warsztatów, które odbędą się 11 i 18 września w siedzibie Stowarzyszenia "mali bracia Ubogich", ul. W. Andersa 13 w godz. 17.30 – 19.30.
Szkolenie poprowadzi Paulina Przybylska, doświadczony pracownik socjalny.
Udział w warsztacie jest bezpłatny. Liczba miejsc ograniczona.
Zgłoszenia:
mail: warszawa@malibracia.org.pl, tel. 22 635 13 64
Nierzadko przecież mamy poczucie, ze należałoby pomóc, ale nie wiemy gdzie i jakiej pomocy szukać. Nie znamy np. zasad przyznawania zasiłków, nie wiemy komu i co się należy oraz jakie są obowiązki instytucji pomagających.
Warszawski oddział Stowarzyszenia "mali bracia Ubogich" zaprasza zatem na szkolenie z pracownikiem socjalnym.
Składa się ono z dwóch warsztatów, które odbędą się 11 i 18 września w siedzibie Stowarzyszenia "mali bracia Ubogich", ul. W. Andersa 13 w godz. 17.30 – 19.30.
Szkolenie poprowadzi Paulina Przybylska, doświadczony pracownik socjalny.
Udział w warsztacie jest bezpłatny. Liczba miejsc ograniczona.
Zgłoszenia:
mail: warszawa@malibracia.org.pl, tel. 22 635 13 64
Gdy babcia przestaje poznawać swoje wnuki...
"W powietrzu wisi zmiana, a zmiany dokonują się u nas skokowo, a nie stopniowo. Co pewien czas następuje nagły zjazd w dół - i teraz nadszedł kolejny taki moment. Dość niespodziewanie okazuje się, że Nancy nie rozpoznaje swoich wnuków. Wydaje się, że to jeszcze jeden przejaw uszkodzeń płata ciemieniowego. Pacjenci z chorobą Alzheimera rzadko mają problemy ze zmysłem wzroku jako takim: płat potyliczny zwykle nie jest dotknięty. Jednakże rozpoznawanie członków rodziny to bardziej subtelna, tkwiąca głębiej w mózgu forma łączenia słów z ich desygnatami. Prawdę mówiąc, Nancy już jakiś czas temu przestała rozpoznawać nasze dzieci. Jeśli zadawało się jej jakieś abstrakcyjne pytanie dotyczące wnuków, na przykład podczas mycia okien, potrafiła zaprzeczyć, że w ogóle ma wnuki, albo odpowiadała, że są już dorosłe i pracują w Littlewoods, czy też udzielała innej, całkowicie przypadkowej odpowiedzi. Od dwóch albo trzech lat nie pamiętała ich imion. Ale teraz przestała reagować także na ich widok. Owszem, twarzyczka małego chłopczyka pojawiająca się przed jej oczyma i uśmiechająca się do niej może w niej wywołać odruch zadowolenia, ale wyłącznie dlatego, że chodzi o małego chłopczyka, a Nancy (zazwyczaj) kocha dzieci.
- Jak się masz? - wita go nienaturalnie zaskoczona. - Patrzcie no, jaki malutki chłopczyk. No chodź, chodź. Nie ugryzę cię. Niech ci się przyjrzę. Fajny z ciebie kawaler. Jak masz na imię?
Jack daje się czasem na to nabrać, choć wie, że babcia w końcu na niego naskoczy.
- Ale z ciebie mała kanalia! Wynoś się stąd!"
fragment książki Andrei Gillies "Opiekunka. Życie z Nancy. Podróż w świat alzheimera" (str. 200-201)
- Jak się masz? - wita go nienaturalnie zaskoczona. - Patrzcie no, jaki malutki chłopczyk. No chodź, chodź. Nie ugryzę cię. Niech ci się przyjrzę. Fajny z ciebie kawaler. Jak masz na imię?
Jack daje się czasem na to nabrać, choć wie, że babcia w końcu na niego naskoczy.
- Ale z ciebie mała kanalia! Wynoś się stąd!"
fragment książki Andrei Gillies "Opiekunka. Życie z Nancy. Podróż w świat alzheimera" (str. 200-201)
Przeczytajcie, zanim oddacie bliskiego do DPS-u...
Nie chcę sugerować, że tak jest wszędzie. Ta historia wydarzyła się jednak naprawdę. Mnie zdruzgotała psychicznie.
"Incydent, który zaważył o moim odejściu z DPS-u miał miejsce w maju. Było słoneczne popołudnie, a ja właśnie jadłam obiad – placuszki mączne, które bardzo lubię. W perspektywie miałam długi spacer, beztroskie godziny może w parku, a może w innym miejscu, które tego dnia bym odkryła. Niespodziewanie przyszła pani z opieki socjalnej w towarzystwie psycholożki. Poczekały aż zjem i oznajmiły, że od dziś nie będę wyjeżdżać za furtkę.
- Jak to nie będę, jakim prawem, co takiego zrobiłam? - pytałam.
Usłyszałam w odpowiedzi, że postronni świadkowie widzieli, jak źle jeżdżę wózkiem. Czy to powód, by mnie zamykać? Zjechałam na podwórko i ruszyłam do furtki. Zaczęłam szamotać się z klamką. Pracownicy DPS-u siłą odciągnęli mój wózek, doszło do szarpaniny. Straciłam kontrolę nad joystickiem i niechcący uderzyłam oparciem wózka w brzuch jednej z pań. Wtedy, mimo mojego oporu, pracownicy przesadzili mnie na ręczny wózek... Jakbym była nie człowiekiem, ale przedmiotem, bez woli, bez prawa do sprzeciwu.
Jeszcze nigdy nie czułam się tak bezsilna i upokorzona jak w tamto popołudnie. Jednocześnie nie potrafiłam pojąć, jak mogli tak mnie potraktować ludzie, do których miałam zaufanie... Z bezsilności popłakałam się. Płakałam głośno, płacz przechodził w krzyk – byłam w pułapce. Oni okazali się ludźmi bez skrupułów. Wezwali pogotowie, chcieli, żeby mnie zabrało. Ja jednak miałam dość trzeźwości, by się opanować. Lekarz popatrzył na mnie i stwierdził, że do szpitala się nie kwalifikuję. Zlecił środek uspokajający, który pielęgniarka usiłowała mi podać strzykawką do ust. Broniłam się i wyplułam zawartość. Lekarz przejął inicjatywę i, przytrzymując mnie brutalnie, podał zastrzyk. Sprawił mi tym ból. Wszystko działo się na podwórku DPS na oczach mieszkańców, którzy dawali poklask pracownikom, nie skąpiąc złośliwych komentarzy pod moim adresem.
Po odjechaniu pogotowia odwieziono mnie w zacienione miejsce – bezsilną, zrozpaczoną i przerażoną bezwzględnością ludzi, pod których opieką się znalazłam. Z ganku dobiegały głosy mieszkańców: „Dobrze jej tak”. „Takie kalectwo, a Bóg wie, czego jej się zachciewa”...
Gdy zostałam odprowadzona do pokoju, włączyłam komputer i wysłałam sms-em wiadomość do R., a wieczorem przez Skype powiadomiłam o wszystkim rodzinę. Taki był pierwszy dzień, w którym odebrano najcenniejszą dla mnie wartość – wolność. Pierwszy dzień z niekończącego się pasma dni udręki, upokorzeń, łez i cierpienia..."
Prezentowany fragment pochodzi z książki Basi Jeżowskiej „W więzieniu ciała”.
"Incydent, który zaważył o moim odejściu z DPS-u miał miejsce w maju. Było słoneczne popołudnie, a ja właśnie jadłam obiad – placuszki mączne, które bardzo lubię. W perspektywie miałam długi spacer, beztroskie godziny może w parku, a może w innym miejscu, które tego dnia bym odkryła. Niespodziewanie przyszła pani z opieki socjalnej w towarzystwie psycholożki. Poczekały aż zjem i oznajmiły, że od dziś nie będę wyjeżdżać za furtkę.
- Jak to nie będę, jakim prawem, co takiego zrobiłam? - pytałam.
Usłyszałam w odpowiedzi, że postronni świadkowie widzieli, jak źle jeżdżę wózkiem. Czy to powód, by mnie zamykać? Zjechałam na podwórko i ruszyłam do furtki. Zaczęłam szamotać się z klamką. Pracownicy DPS-u siłą odciągnęli mój wózek, doszło do szarpaniny. Straciłam kontrolę nad joystickiem i niechcący uderzyłam oparciem wózka w brzuch jednej z pań. Wtedy, mimo mojego oporu, pracownicy przesadzili mnie na ręczny wózek... Jakbym była nie człowiekiem, ale przedmiotem, bez woli, bez prawa do sprzeciwu.
Jeszcze nigdy nie czułam się tak bezsilna i upokorzona jak w tamto popołudnie. Jednocześnie nie potrafiłam pojąć, jak mogli tak mnie potraktować ludzie, do których miałam zaufanie... Z bezsilności popłakałam się. Płakałam głośno, płacz przechodził w krzyk – byłam w pułapce. Oni okazali się ludźmi bez skrupułów. Wezwali pogotowie, chcieli, żeby mnie zabrało. Ja jednak miałam dość trzeźwości, by się opanować. Lekarz popatrzył na mnie i stwierdził, że do szpitala się nie kwalifikuję. Zlecił środek uspokajający, który pielęgniarka usiłowała mi podać strzykawką do ust. Broniłam się i wyplułam zawartość. Lekarz przejął inicjatywę i, przytrzymując mnie brutalnie, podał zastrzyk. Sprawił mi tym ból. Wszystko działo się na podwórku DPS na oczach mieszkańców, którzy dawali poklask pracownikom, nie skąpiąc złośliwych komentarzy pod moim adresem.
Po odjechaniu pogotowia odwieziono mnie w zacienione miejsce – bezsilną, zrozpaczoną i przerażoną bezwzględnością ludzi, pod których opieką się znalazłam. Z ganku dobiegały głosy mieszkańców: „Dobrze jej tak”. „Takie kalectwo, a Bóg wie, czego jej się zachciewa”...
Gdy zostałam odprowadzona do pokoju, włączyłam komputer i wysłałam sms-em wiadomość do R., a wieczorem przez Skype powiadomiłam o wszystkim rodzinę. Taki był pierwszy dzień, w którym odebrano najcenniejszą dla mnie wartość – wolność. Pierwszy dzień z niekończącego się pasma dni udręki, upokorzeń, łez i cierpienia..."
Prezentowany fragment pochodzi z książki Basi Jeżowskiej „W więzieniu ciała”.
Eichelberger: Posłuchaj ciała
"...Ciało
często choruje po to, by zwrócić nam uwagę na to, że żyjemy w
toksycznym środowisku, w toksycznym związku, że hołubimy niemądre,
groźne dla życia przekonania. Dlatego większość psychoterapeutycznych
procedur pomaga uświadamiać sobie, nazywać i właściwie rozumieć to, co
mówi do nas ciało. Ciało jest siedliskiem NIEŚWIADOMEGO. Tego
wszystkiego, czego o sobie nie wiemy czy nie chcemy wiedzieć. Wielu
ludzi utożsamia duchowość z pogardą dla ciała i żyje w złudzeniu
wzniosłości. W istocie jest to groźna egzaltacja, niemająca z
duchowością nic wspólnego. Jeśli wsłuchamy się głęboko w ciało, to z
pewnością odkryjemy, że jest ono bliżej wzniosłości, duchowości, pokory i
świętości niż przesiąknięty fałszywymi poglądami i potrzebami umysł".
Ważne słowa Steve'a Jobsa
„Świadomość tego, że pewnego dnia będę martwy jest jednym z najważniejszych narzędzi, jakie pomogły mi w podjęciu największych decyzji mojego życia.
Prawie wszystko – zewnętrzne oczekiwania wobec ciebie, duma, strach przed wstydem lub porażką – wszystkie te rzeczy są niczym wobec śmierci. Tylko życie jest naprawdę ważne.
Pamiętanie o tym, że kiedyś umrzesz jest najlepszym sposobem jaki znam na uniknięcie myślenia o tym, że masz cokolwiek do stracenia. Już teraz jesteś nagi. Nie ma powodu, dla którego nie powinieneś żyć tak, jak nakazuje ci serce.” - Steve Jobs
Ravel: skomponował "Bolero" mając demencję
"Czytałam kiedyś artykuł o muzyce i demencji. Kompozytor Maurice Ravel (1875-1937) prawdopodobnie cierpiał na wczesną postać tej choroby, począwszy od pięćdziesiątego drugiego roku życia. Zmarł dziesięć lat później, po nieudanej operacji neurologicznej wykonanej w celach rozpoznawczych. Jego najsłynniejsze dzieło, Bolero, bywa przytaczane jako przykład muzyki skomponowanej w stanie demencji. Ravel napisał ten utwór w rok po tym, jak zachorował. Pytanie, na które nigdy nie poznamy odpowiedzi: czy w pełni zdrowy Ravel napisałby tę samą kompozycję, czy też jest to jeden z najlepiej znanych przykładów sztuki uporu i wytrwałości twórcy? Opinia samego Ravela wydaje się jasna: nazwał Bolero "utworem na orkiestrę bez muzyki". Pierwszymi objawami demencji kompozytora były perypetie związane z jego artystycznymi podróżami. Ravel gubił bagaż, gubił bilety i podróżował z kieszeniami pełnymi poutykanych w nich listów. Kiedyś zapomniał, jak się pływa - zawiodła go pamięć proceduralna - i omal się nie utopił. W 1933 roku, na cztery lata przed śmiercią, wyznał swoim przyjaciołom, że jednak nie będzie w stanie napisać planowanej opery, Joanny d'Arc: twierdził, że słyszy muzykę w swojej głowie, ale nie może się do niej dostać. "To już koniec", powiedział".
Andrea Gillies "Opiekunka. Życie z Nancy. Podróż w świat alzheimera" (str. 196-197)
Andrea Gillies "Opiekunka. Życie z Nancy. Podróż w świat alzheimera" (str. 196-197)
sobota, 7 września 2013
What Do You See? - fragment filmu
Co widzisz? - pyta w myślach chora bohaterka. Poruszający film o tym co widoczne, a przede wszystkim o tym, co niewidoczne dla naszych zmysłów.
http://www.youtube.com/watch?v=MTcopj6dYWQ&feature=youtu.be
http://www.youtube.com/watch?v=MTcopj6dYWQ&feature=youtu.be
Raport blogera: Mamy już ponad 3000 wyświetleń! Top 10 artykułów!
Ani się obejrzałem a www.przystanekalzheimer.blogspot.com przekroczył 3000 wyświetleń (w tej chwili 3112). W ostatnim, wakacyjnym miesiącu blog odwiedziło 1239 osób. Cieszy, że czytają nas ludzie na całym świecie. Dla przykładu w ostatnim tygodniu wyświetlenia były z następujących krajów (według liczby): Polska, Stany Zjednoczone, Serbia, Niemcy, Rosja, Australia, Belgia, Kanada, Francja i Szwecja.
Oto lista Top 10, czyli najchętniej czytanych materiałów:
1. Alzheimer - wieści z pola bitwy (prezentacja prof. Dariusza Stępkowskiego) - zaledwie od wczoraj, czyli 6 września na blogu
2. "Rzeczpospolita": Nikt nie pomoże otępiałym (27 sierpnia)
3. Ćwiczenia pamięci - propozycja na weekend (19 lipca)
4. Olej kokosowy w leczeniu demencji (3 lipca)
5. Ćwiczenia funkcji poznawczych cd. (21 czerwca)
6. Czy zakup pieluch można odliczyć od podatku? (4 sierpnia)
7. "Przystanek Alzheimer" ma rok - podsumowanie działalności (21 czerwca)
8. Jak postępować z chorym na alzheimera? (21 lipca)
9. Propozycja na weekend: proste ćwiczenia pamięci dla chorych (21 czerwca)
10. Witamina D - skąd ją brać? (22 lipca)
W sumie na blogu można znaleźć 305 postów.
Oto lista Top 10, czyli najchętniej czytanych materiałów:
1. Alzheimer - wieści z pola bitwy (prezentacja prof. Dariusza Stępkowskiego) - zaledwie od wczoraj, czyli 6 września na blogu
2. "Rzeczpospolita": Nikt nie pomoże otępiałym (27 sierpnia)
3. Ćwiczenia pamięci - propozycja na weekend (19 lipca)
4. Olej kokosowy w leczeniu demencji (3 lipca)
5. Ćwiczenia funkcji poznawczych cd. (21 czerwca)
6. Czy zakup pieluch można odliczyć od podatku? (4 sierpnia)
7. "Przystanek Alzheimer" ma rok - podsumowanie działalności (21 czerwca)
8. Jak postępować z chorym na alzheimera? (21 lipca)
9. Propozycja na weekend: proste ćwiczenia pamięci dla chorych (21 czerwca)
10. Witamina D - skąd ją brać? (22 lipca)
W sumie na blogu można znaleźć 305 postów.
piątek, 6 września 2013
ćwiczenia sprawności dłoni - propozycja na weekend
Chorzy z demencją często mają problemy z pisaniem wynikające z niesprawności dłoni. Proponowany zestaw ćwiczeń przeznaczony jest dla dzieci, ale z pewnością da się doskonale zastosować w pracy z chorymi na otępienia.
Oto link do strony: http://lilavati.edu.pl/cwiczenia-reki-piszacej
Oto link do strony: http://lilavati.edu.pl/cwiczenia-reki-piszacej
Alzheimer - wieści z pola bitwy cz. 1 (prezentacja prof. Dariusza Stępkowskiego z 13. spotkania z cyklu "Przystanek Alzheimer")
Choroba Alzheimera – wieści z pola bitwy
część 1.
Alzheimer’s disease - news
from battlefield part 1.
Dariusz Stępkowski
Zmodyfikowany transkrypt wykładu dla „Przystanku Alzheimer” z 24
lipca 2013
Modified
transcript of lecture for „Station Alzheimer’s”
from 24 July 2013
Na świecie
liczbę chorych na chorobę Alzheimera (AD) szacuje się na ponad 30 milionów.
Stany Zjednoczone Ameryki są jednym z krajów świata z największą liczbą chorych.
W pierwszej części mojej prezentacji chciałbym przedstawić analizę przyczyn
wystąpienia epidemii choroby Alzheimera w tym kraju. Wnioski z tej analizy będą
także przydatne do zrozumienia przyczyn wzrostu zachorowań w innych rejonach świata. W części drugiej przedstawię
wynikające z tej analizy praktyczne działania, jakie można podjąć aby
ograniczyć epidemię AD w skali całej populacji i aby pomóc indywidualnym
pacjentom. Prezentacja jest ilustrowana dwujęzycznymi slajdami, tak aby była
dostępna dla osób nie znających języka polskiego.
Number of the cases of Alzheimer`s disease (AD) worldwide
is estimated to be higher than 30 million persons. The United States of America
are one of the countries with the highest prevalence of Alzheimer’s disease. In
the first part of my presentation I would like to discuss the possible causes of AD epidemics in this country.
Conclusions drawn from this analysis may help to understand the causes of the
increase in AD incidents in other countries around the world. In the second part of this presentation I
will suggest practical activities which can be undertaken to reduce the burden
of this disease as on a scale of whole population as well to help individual
patients. The presentation is illustrated with bilingual slides in Polish and
English to make it available for people with no knowledge of Polish.
Choroba Alzheimera jest chorobą o
złożonych przyczynach – co to znaczy?
Alzheimer’s disease is a
disease of complicated origin – what does it mean?
Zacznijmy od
stwierdzenia, że choroba Alzheimera jest chorobą o nieznanych przyczynach,
których z całą pewnością jest wiele. Te przyczyny prowadzą do gromadzenia się
beta-amyloidu w przestrzeniach międzykomórkowych w mózgu, co z kolei powoduje kaskadę
innych szkodliwych zjawisk, w efekcie prowadzących do utraty zdolności
zapamiętywania, demencji, obumierania komórek nerwowych i nieuniknionej śmierci
pacjentów. Najprawdopodobniej ten proces zaczyna się około 20 lat przed
wystąpieniem pierwszych objawów.
Let us start from the statement that the causes of the development of AD
remain unknown . Certainly there are many of them. These causes lead to the accumulation
of toxic beta-amyloid in extra-cellular spaces in brain. This process is a start
point of cascade of events leading to the loss of ability to
memorize, dementia, death of neuronal cells and at the inevitable end the death
of patients. Most probably this process starts about twenty years before the first symptoms of the disease.
Zrozumieć Alzheimera!
Sieć wewnątrzkomórkowa. Homeostaza
To
understand Alzheimer’s!
Intra-cellular
network. Homeostasis
Aby zrozumieć
na czym polegają te wstępne procesy, prowadzące do patologii, chciałbym wprowadzić pojęcie sieci wewnątrzkomórkowej. Ta
sieć składająca się z ponad 20 000 tysięcy białek (węzłów), zakodowanych w
naszym genomie, obecnym w każdej naszej komórce, ma jedną cechę, która pozwala
organizmowi przeżyć w zmieniającym się ciągle otoczeniu. Tą cechą jest zdolność
do homeostazy czyli dynamicznego reagowania na bodźce fizyczne, chemiczne,
biologiczne i psychiczne, tak aby zachować podstawowe funkcje pozwalające na
przeżycie organizmu. Chociaż natura tej sieci jest bardzo skomplikowana dla
zrozumienia procesów prowadzących do choroby Alzheimera możemy przyjąć
uproszczenie jakim jest dwuwymiarowa sieć składająca się z kulek połączonych
sprężynkami. Taki układ jest pod wpływem bodźców zewnętrznych w stanie ciągłych
drgań. W wyniku procesów starzenia zdolność tej sieci do dynamicznego reagowania
na bodźce maleje i jej duże fragmenty są w stanie permanentnej aktywacji,
podczas gdy inne stają się nieczynne. Można powiedzieć, że z wiekiem zdolność sieci
do homeostazy maleje.
To understand the nature of these
preliminary processes leading to AD pathology I would like to introduce the concept of intra-cellular
network. This network consisting of above 20000 proteins (nodes) encoded in our
genome, present in every cell of our body, has one property that allows the organism to survive in changing
environment. This property is the ability to maintain homeostasis – the ability
to respond dynamically to chemical, physical, biological and psychical stimuli
in order to preserve basic functions that
allow for the survival of the organism. Although the nature
of this network is very complicated, for
the purpose of understanding processes leading to Alzheimer’s disease, we may
apply the simplification of the network as two dimensional network consisting
of spheres connected with springs. Such network is constantly vibrating due to
external stimuli. As a result of aging the ability of the network to respond dynamically
to stimuli is reduced, with large parts of the network being constantly
activated whereas others, being inactive.
One may say that, the ability of the network for homeostasis is reduced
with aging.
Rodzaje usztywnienia sieci. Choroba jako
problem logistyczny
Kinds of network’s rigidity.
Disease as a logistic problem
Takie
zaburzenie zdolności do homeostazy nazwijmy „usztywnieniem sieci”. Jakie są
przyczyny usztywnienia? Możemy wyróżnić usztywnienie wrodzone i nabyte.
Usztywnienie wrodzone jest zapisane w naszym genomie w specyficznym wzorze w postaci DNA. Każdy z nas dostaje w punkcie startu
(zapłodnienia jajeczka przez plemnik) inne wyposażenie pod tym względem. Ta
potencjalna bazowa zdolność do homeostazy jest niezmienna, z wyjątkiem
pojedynczych komórek naszego organizmu, w których zachodzą zmiany tego wzoru
pod wpływem szkodliwych czynników. Te lokalne zmiany mogą ewentualnie doprowadzić
do zmiany normalnych komórek w nowotworowe, ale raczej nie mogą wywoływać
choroby Alzheimera. Inaczej jest z usztywnieniem nabytym. W czasie naszego
życia zmienia się pod wpływem bodźców zewnętrznych tak zwany profil
epigenetyczny naszych komórek, wpływający na dostępność do odczytu kodu DNA
poszczególnych genów i efektywność dynamicznej syntezy białek zakodowanych w tych
genach. To oczywiście ma znaczny wpływ na zdolność do homeostazy. Charakterystyczny
profil epigenetyczny, w odróżnieniu od lokalnie umiejscowionych mutacji, jest
bardziej upowszechniony w różnych częściach organizmu aczkolwiek występują
różnice między poszczególnymi organami i tkankami oraz indywidualnymi komórkami.
Profil epigenetyczny w znacznym stopniu zależy od historii odżywiania. W
odróżnieniu od usztywnienia sieci zapisanego w DNA, profil epigenetyczny można
częściowo modyfikować poprzez zmianę diety na sprzyjającą zdrowiu a więc
pożądaną. Usztywnienie sieci prowadzi do problemów logistycznych, na przykład w
przypadku choroby Alzheimera odkłada się nadmiar szkodliwego beta-amyloidu. W
ramach przedstawionej teorii każdą chorobę można zatem rozpatrywać jako problem
logistyczny. Mamy do czynienia z nadmiarami lub niedoborami określonych
związków chemicznych lub substancji w określonym czasie, w określonych
miejscach organizmu.
Such disturbance of the ability to maintain homeostasis can be imagined
as the loss of the flexibility by the network. What are the causes of this gain
in rigidity? There are two kinds of disturbances in flexibility: innate and acquired.
The innate rigidity is encoded in our genome . Every one is in this regard
differentially equipped at the start
point of fertilization of oocyte by sperm. This potential basic ability to
maintain homeostasis remains constant during life time with the exception for
changes in DNA occurring in single cells
of our body under influence of harmful factors. These local changes may
eventually lead to the development of
cancer but rather cannot be considered as a cause of Alzheimer’s disease. Conversely,
when one consider acquired rigidity - during our life time under influence of
external stimuli, so called epigenetic profile of our cells is changing. This
epigenetic profile affects the ability to
read the DNA encoded information in
particular genes and affects the dynamic synthesis of proteins encoded
in those genes. This has profound influence on the ability to maintain homeostasis.
Epigenetic profile, in contrast to locally occurring mutations, has more overall
range in our organism, however some differences exist between organs, tissues
and individual cells . Epigenetic profile depends in significant extent on the
dietary history. In contrast to the rigidity of the network encoded in DNA, the epigenetic
profile can be partially modified by changing the diet to proper one –
promoting health. The gain of rigidity inside the network leads to logistic problems – for
example in case of Alzheimer’s disease leads to excessive accumulation of toxic
beta-amyloid. In the framework of presented theory any disease can be
considered as such logistic problem. In certain places of organism exist either
timed or constant excess or deficiency of certain compounds, or substances.
Ilu węzłów sieci dotyczy usztywnienie w
chorobie Alzheimera?
How many nodes of network are
rigid in Alzheimer’s disease?
Działanie
wielu leków jest skierowane tylko na pojedyncze węzły naszej sieci wewnątrzkomórkowej.
Dobrym przykładem są leki stosowane w terapii Alzheimera, tak zwane inhibitory
acetylocholinesterazy. Działają one na to białko hamując jego zdolność do
rozkładania acetylocholiny – substancji służącej do komunikowania się komórek
nerwowych. Niedobory tej substancji występują w chorobie Alzheimera, zatem
przez zahamowanie procesu rozkładu acetylocholiny zwiększa się jej ilość i
poprawia funkcjonowanie mózgu. Nie leczy to jednak przyczyn choroby.
Z punktu widzenia skuteczności terapii trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, ilu z węzłów naszej sieci dotyczy zaburzenie w chorobie Alzheimera i na które z nich trzeba działać aby leczyć chorych? Wiemy, że w zależności od przyjętego kryterium, zaburzenie dotyczy od kilkuset do ponad tysiąca węzłów. Na szczęście nie wszystkie węzły są jednakowo ważne. Są takie, które sterują pracą wielu innych (rozgałęziacze) i takie, które sterują pracą rozgałęziaczy (kierowcy). Te dwa rodzaje węzłów najprawdopodobniej powinny być celem terapeutycznym. Opierając się na wiedzy wypracowanej przez nową dziedzinę - biologię systemów, można pokusić się o próbę oszacowania liczby istotnych dla wystąpienia choroby Alzheimera rozregulowanych węzłów (jest ona najprawdopodobniej zawarta w przedziale między 2 a 10).
Z punktu widzenia skuteczności terapii trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie, ilu z węzłów naszej sieci dotyczy zaburzenie w chorobie Alzheimera i na które z nich trzeba działać aby leczyć chorych? Wiemy, że w zależności od przyjętego kryterium, zaburzenie dotyczy od kilkuset do ponad tysiąca węzłów. Na szczęście nie wszystkie węzły są jednakowo ważne. Są takie, które sterują pracą wielu innych (rozgałęziacze) i takie, które sterują pracą rozgałęziaczy (kierowcy). Te dwa rodzaje węzłów najprawdopodobniej powinny być celem terapeutycznym. Opierając się na wiedzy wypracowanej przez nową dziedzinę - biologię systemów, można pokusić się o próbę oszacowania liczby istotnych dla wystąpienia choroby Alzheimera rozregulowanych węzłów (jest ona najprawdopodobniej zawarta w przedziale między 2 a 10).
The action of many drugs is targeted towards single nodes of our
intra-cellular network. The pharmacological action of inhibitors of acetylcholinesterase that are used for the
treatment of Alzheimer`s disease is a good example of such targeting. Acetyl
cholinesterase inhibitors reduce the ability of this enzyme to process acetylcholine - a neurotransmitter - substance
used by neural cells to communicate with each other. Patients suffering from AD
are characterized by the deficiency of this neurotransmitter in their brains.
Due to the action of acetylcholinesterase inhibitors the level of acetylcholine
gets higher and this leads to the improvement in brain
performance. However, although attenuating the symptoms of the disease, acetylcholinesterase inhibitors do not cure
the causes of Alzheimer’s.
When one consider the effectiveness of therapy, an important question arises - how many of nodes of intra-cellular network
are disturbed in Alzheimer’s disease? It is known that depending on applied
criteria this number is estimated to be in the range between few hundreds to more than thousand. Luckily,
not all of the nodes are equally important. There are some which are steering
the action of many others (“the hubs”) and others which steer the hubs (the higher order
nods – let us call them “the drivers”). These two types of nodes presumably should
be the targets of drugs. Based on the knowledge elaborated by new discipline – the
systems biology we may estimate this number with reasonable probability as
being in the range between 2 and 10.
Jaka powinna
być strategia terapii AD?
What should be the
strategy of AD therapy?
To stawia pod
znakiem zapytania sensowność strategii terapii AD jako działania pojedynczą substancją,
lekiem działającym na jeden z węzłów. W sytuacji kiedy nauka nie wie jeszcze co
powinno być celem i ile tych celów powinno się zaatakować lekiem lub lekami
warto szukać innych metod i zastanowić
się dlaczego pewne rodzaje diety sprzyjają profilaktyce AD. Dieta z natury
rzeczy jest działaniem wieloczynnikowym, zatem działa na bardzo dużą liczbę
węzłów i co więcej - wpływa na działanie całej sieci, zmieniając profil
epigenetyczny.
The strategy of drug action
targeted to one node is therefore under questioning. In the situation when
science does not know yet what should be
the target and how many targets should be attacked by drugs, it is worth to
consider why certain kinds of diet promote prophylaxis of Alzheimer’s disease.
Diet by its nature acts in multi-factorial way, and influence large number of nodes and what
is more, influence the ability to dynamic activity of the whole network by
changing its epigenetic profile.
Dieta śródziemnomorska jest zdrowa!
The Mediterranean diet is
healthy!
Dietą znaną z
dobrego wpływu na nasze zdrowie jest dieta śródziemnomorska, bogata w warzywa i
owoce, charakteryzująca się małym spożyciem tłuszczów zwierzęcych, stosunkowo
dużym spożyciem ryb i owoców morza, tłuszczów roślinnych (np. oliwy z oliwek)
oraz umiarkowanym spożyciem alkoholu. Zanim zastanowimy się jakie składniki tej
diety mają dobroczynne działanie na nasze zdrowie, rozważmy jak jakakolwiek dieta wpływa na nasz
organizm?
The Mediterranean diet is known
for its positive influence on health. This diet is rich in vegetables and
fruits, characterized by low consumption of animal fat, high consumption of
fish and sea food, plant oils (especially olive oil) and moderate consumption
of alcohol. Before we will consider what components of this diet are beneficial
for health, let us consider how any diet influence our organism in general.
Jak dieta wpływa na homeostazę sieci
wewnątrzkomórkowej?
How diet influence the
homeostasis of intra-cellular network?
Spożywana
przez nas dieta zawiera tysiące związków mających potencjalnie bioaktywny
charakter, rozpoznanie ich wpływu na zdrowie komplikuje fakt, że również produkty ich
przetwarzania przez nasz organizm mogą mieć działanie bioaktywne. Jedne z tych
związków będą sprzyjać zdrowiu, podczas gdy inne będą szkodzić zdrowiu. Ponadto
współwystępowanie wielu z nich będzie miało znaczenie dla utrzymania zdolności
do homeostazy, czyli będą sprzyjać zachowaniu zdrowia. Dlatego mając do
czynienia z tak wieloma czynnikami regulującymi funkcjonowanie naszej sieci
wewnątrzkomórkowej, w wyborze właściwej diety trzeba się kierować danymi
epidemiologicznymi, wiążącymi spożywanie określonych produktów z mniejszą
zapadalnością na AD. Właściwe proporcje i ilości określonych dietetycznych
stymulantów naszej sieci wewnątrzkomórkowej mogą pomóc w efektywnym
zaprogramowaniu tej sieci, które zaskutkuje
poprawą zdrowia i w pewnym stopniu może chronić przed lub spowolnić
proces chorobowy w AD.
The diet that we consume consist of thousands of compounds having
potential biological activity. Deciphering of their influence on health is even
more complicated when one consider the
fact that the derivatives originated from their metabolism may also be
bioactive. Some of these compounds will promote health, contrary to others that
may be harmful. Co-presence of many of
these compounds will also be important for maintaining the ability for
homeostasis to favor the persistence of health . Therefore, our proper dietary
choices should be based on results of epidemiological
studies relating consumption of certain foods with lowered risk of developing Alzheimer’s
disease. The proper proportions and amount of certain dietary stimulants of our
“intra-cellular network” can be effective in “programming” this network in such
a way that may be beneficial for our health and to some extent protect from or
slow down the progression of AD.
Jakie składniki diety są istotne w profilaktyce i
terapii choroby Alzheimera?
What
components of diet are essential for prophylaxis and therapy of Alzheimer’s
disease?
Z tego względu
istotne jest ustalenie jakie składniki diety mają znaczenie dla profilaktyki i
terapii choroby Alzheimera.
For those reasons, the determination of the proper dietary components is
of great importance when one consider the efficient prophylaxis and therapy of
Alzheimer’s disease.
Source: Prepared from data in
National Vital Statistics Reports 2001-2012
Na wstępie
przyjrzyjmy się danym dotyczącym śmiertelności na chorobę Alzheimera w Stanach
Zjednoczonych Ameryki. Krzywa wzrostu śmiertelności na chorobę Alzheimera (skorygowana
na rozkład grup wiekowych w populacji) po początkowym szybkim wzroście
śmiertelności wykazuje tendencję wyhamowującą, a nawet być może mamy do
czynienia z lekkim odwróceniem tendencji wzrostowych w kierunku zmniejszenia liczby
ofiar śmiertelnych Alzheimera. We wszystkich pokazanych latach obowiązywał ten
sam sposób przypisywania przyczyny zgonu (jako Alzheimer), w związku z tym istnieje szansa, że przypuszczalne odwrócenie
tendencji wzrostowej jest rzeczywiste, a nie pozorne. Trzeba jednak poczekać na
dane z kolejnych lat 2012 i 2013 aby się upewnić. Wyjaśnienie z czego wynika
zahamowanie tendencji wzrostowej i ewentualne jej odwrócenie jest bardzo
istotne dla wyjaśnienia znaczenia wpływu diety na zapadalność na chorobę
Alzheimera. Trzeba jednak zaznaczyć, że surowe, nie korygowane na rozkład
wiekowy populacji dane na temat śmiertelności, też wykazują zwolnienie
tendencji wzrostu śmiertelności, ale nie widać całkowitego wyhamowania i
ewentualnego odwrócenia wzrostu śmiertelności. Ta różnica między danymi
korygowanymi i nie korygowanymi na rozkład wiekowy populacji, wskazuje na
relatywne zmniejszenie śmiertelności w najstarszych grupach. Wyjaśnienie tego
zjawiska prawdopodobnie leży w zmianie stylu życia Amerykanów, zwłaszcza diety.
To begin, let us take a look at data concerning the death rates of Alzheimer’s disease in USA . The curve of
increase of death fatalities of Alzheimer’s disease adjusted for the
distribution of age groups in population
after quick increase of deaths at the beginning of considered period of time is
showing the tendency of lower increase to stabilize in the last period even
showing some signs that the trend may
reverse. For all the analyzed years was
used the same system for the classification of the causes of death from Alzheimer’s,
therefore there is a chance that the reversal of the trend is real not just
statistical fluctuation. However we have to wait for data from 2012 and 2013 to be sure.
Explanation what caused the increasing trend to stop and eventual reversal of
it, is therefore of great importance for elucidating the role of factors
influencing Alzheimer’s disease prevalence and death rates. It should be stated
that crude - not age-adjusted data of
death rates also show the slowing increase of death rates but without stabilization
of the level and eventual reversal of
the trend. This difference between age-adjusted and not adjusted data is a clue
allowing to conclude that we are observing relative decrease of death rates among the oldest groups.
Elucidation of this phenomenon is probably possible by considering the changes
in life style of the Americans, mainly diet.
Source: Prepared from data
from NCHS E-Stats 2008
Otyłość w
wieku średnim jest uznanym czynnikiem ryzyka zachorowania na Alzheimera w
latach późniejszych. Przyjrzyjmy się jak wzrastała procentowa liczba ludzi z
nadwagą, otyłych i ekstremalnie otyłych (wszystkie te trzy kategorie liczone
razem), w populacji Amerykanów powyżej 20 roku życia. Widzimy, że od roku 1980
liczba ta rośnie dosyć stromo, co z całą
pewnością miało wpływ na wzrost śmiertelności na chorobę Alzheimera w
późniejszych okresach. Jak jednak wytłumaczyć wyhamowywanie tej tendencji wzrostu
śmiertelności i ewentualnego odwrócenia tej tendencji mimo stałego wzrostu
liczby ludzi z wagą powyżej normy?
Obesity in midlife is a known
risk factor for developing Alzheimer’s disease in the last periods of life. Let
us think about the increase in percent
of USA citizens aged 20-74 considered to
be in three categories taken together: over
weighted and people
that are obese and extremely obese. It can be noticed that the number of such people is quite steeply increasing, this
factor may have influence on the death rates for Alzheimer’s disease in the
following years. However, how the slowing
tendency of increase of death rate and
suspected reversal of this trend in last years can be explained together
with constant increase of number of people with weight above the normal in the
population?
Analiza
historii żywieniowej populacji mieszkańców Ameryki
The analysis of
dietary history of the population of Americans
Odpowiedzi na pytanie o przyczyny zmiany tendencji
wzrostu śmiertelności na chorobę Alzheimera może udzielić analiza historii żywieniowej
mieszkańców USA. Analizę taką przeprowadziłem wspólnie z Grażyną Woźniak z
Instytutu Nenckiego. Korzystaliśmy z ogólnie dostępnych danych statystycznych
agencji rządowych USA. Pełne omówienie tej analizy znajdzie się w artykule
naukowym, który właśnie piszemy. Teraz przedstawię tylko wnioski jakie
wyciągnęliśmy, uprawnione przedstawioną na początku tej prezentacji teorią i osiągniętymi
przez nas i innych badaczy wynikami. Wyrażamy nadzieję, że pomogą one pacjentom
niezwłocznie przedsięwziąć działania, mogące w naszej opinii spowolnić przebieg
choroby.
The question about the causes of changes of death rates trends for
Alzheimer’s disease can be answered in view of the analysis of dietary history of the American
population. I have performed such analysis together with Grażyna Woźniak from the Nencki Institute. We used publicly
available statistical data from US governmental agencies. Whole description of
this analysis and conclusions will be published in a manuscript currently being
under preparation. Now I am going to present
only the most important conclusions that we have drown, based on the presented
above theory and obtained by us and other scientists results. We hope that our
conclusions will help the patients to undertake immediately measures which may
in our opinion slow down the progression of disease.
Lista najważniejszych składników diety anty-Alzheimerowskiej
List
of the most important components of anti-Alzheimer’s diet
1. Witamina
D; vitamin D
2.
Właściwe proporcje między spożywanymi rodzajami żywności, w tym zwłaszcza
rodzajami spożywanych kwasów tłuszczowych; right
proportions between consumed kinds of food, especially fatty acids
3.
Świeże warzywa i owoce; fresh vegetables and fruits
4. Umiarkowane
spożywanie alkoholu; moderate consumption
of alcohol
Inne wnioski; other conclusions:
Unikanie nadmiaru kalorii, avoidance
of excess of calories
Dostarczanie własciwych ilości mikro składników diety, supply of proper amounts of micro-nutrients
Na slajdzie
widoczne są najważniejsze dla profilaktyki i terapii AD składniki diety.
Należą do nich: witamina D, właściwe proporcje różnych kwasów
tłuszczowych w diecie, świeże warzywa i owoce oraz umiarkowane spożywanie
alkoholu. Wpływ niedoborów witaminy D na śmiertelność na chorobę Alzheimera
znajduje także potwierdzenie w danych wiążących
potencjalną większą ekspozycję na słońce (ilość godzin słonecznych w roku w danym stanie USA) z mniejszą umieralnością
na chorobę Alzheimera. Jak Państwo widzą, nasze konkluzje dotyczące prawidłowej
diety oparte o analizę zachowań dietetycznych całej populacji USA, są w dużym przybliżeniu zgodne z tym co jest
charakterystyczne dla diety śródziemnomorskiej. Informacje co do optymalnych dla zachowania
zdrowia ilości ważnych, według nas, składników diety znajdą się w części
drugiej prezentacji. Inne wnioski jakie wyciągnęliśmy z naszych badań, dotyczą potwierdzenia szkodliwości nadmiaru kalorii w
pożywieniu, a także zachowania właściwych
proporcji między różnymi komponentami diety, co nawet w przypadku
nadmiaru spożywanej żywności, do pewnego stopnia chroni przed złymi skutkami
tegoż nadmiaru. Zapewnienie właściwej podaży mikro składników diety jest ważne zarówno
dla profilaktyki jak i terapii AD. Istotną nowością, wynikającą z naszej
analizy, jest zaobserwowana szczególna rola witaminy D w połączeniu z
pozostałymi wymienionymi czynnikami oraz wniosek, że nawet przy historii niezdrowej
diety pacjenta począwszy od wczesnego
dzieciństwa po wiek dojrzały i starość, zapewnienie w ostatnim okresie życia właściwego
odżywiania może poprawić jakość życia chorych, chociażby spowalniając rozwój choroby.
This slide presents components of diet that are most important for the prophylaxis
and therapy of Alzheimer’s disease. Among them: vitamin D, proper ratio of
different fatty acids, fresh vegetables and fruits, and moderate consumption of
alcohol are of the great importance. The
predicted link between vitamin D deficiency and the increased death rates due
to Alzheimer’s disease is further supported by the data showing the relation
between higher potential exposure to sun (number of sunny hours in the
particular states) and reduced AD death rates in particular states of the U.S.A.
As can be seen our conclusion about proper diet, that is based on the analysis
of dietary habits of whole population of United States, is roughly consistent with what is
characteristic for Mediterranean diet.
Information about optimal quantities of important for maintaining of health diet
components, will be presented in the second part of the presentation. The other conclusion from the performed
analysis stress the adverse effects of diet characterized by the excess calories
intake which may favor the development of AD. Good news are that this negative effect of caloric overload can be
partially abrogated by keeping the proper balance between different diet
components. The diet characterized by the huge calories intake but also
diversity of food components will be not
as unhealthy as the diet lacking such
“golden balance”. Not only macro-component intake but also supplementation with
micro components is very important for both prophylaxis and therapy of Alzheimer’s
disease.
The novelty that arise from our
analysis is highlighting the important role of vitamin D together with other
enumerated factors in the prevention of AD development. Our analysis support the hypothesis that the
adverse effects of bad diet kept from early childhood till old age can be
partially limited by changing the dietary habits by the old people which may
improve the quality of their life as the patients and even slow down the
progression of the disease.
Czy można
przez zmianę nawyków żywieniowych wpłynąć na zmniejszenie ryzyka zachorowania i
przebieg choroby?
Is it possible to
reduce the risk of developing the disease and influence its severity by
changing the dietary habits?
Na pytanie czy
przez zmianę sposobu żywienia można wpłynąć na zmniejszenie ryzyka zachorowania
i przebieg choroby Alzheimera z całą pewnością należy odpowiedzieć twierdząco „TAK”
The answer to the question whether we can reduce the risk of developing the
disease and slow down its
progression by changing the diet is “YES”
Podziękowania!
Dziękuję mojej żonie i synowi za
stałe wspieranie w życiu i pracy, Grażynie Woźniak mojej koleżance z Instytutu
Nenckiego za bezcenny udział we wspólnych badaniach, kolegom naukowcom z
Polski i innych krajów, których prace jakkolwiek nie są cytowane w tym
dokumencie, ale były inspiracją do podjęcia badań i przedstawionej
interpretacji, Alzheimer’s Association
za pasję w zachęcaniu do pomocy, amerykańskim agencjom rządowym FRED,
USDA i CDC za publicznie dostępne wiarygodne dane statystyczne, które mogliśmy
zanalizować, mojemu synowi Tomaszowi za cenne uwagi i pomoc w sformułowaniu
angielskiej wersji prezentacji, żonie Barbarze za cenne uwagi i korektę
polskiej wersji, rodzinie i przyjaciołom i wszystkim pomocnym ludziom a
zwłaszcza koleżankom i kolegom z Instytutu Nenckiego, Instytutowi Nenckiego za
ponad 30-to letnie finansowanie moich badań. Przystankowi Alzheimer szczególnie
dziękuję za możliwość prezentacji moich koncepcji i badań osobom najbardziej
zainteresowanym chorobą Alzheimera, a także personelowi Centrum Alzheimera w
Warszawie za opiekę na członkiem mojej rodziny w Domu Dziennej Pomocy i gdzie
mam także możliwość kontaktu z innymi pacjentami co jest stała stymulacją do
dalszej pracy.
Acknowledgements!
I would like to thank my wife and son for constant support in life
and work, Grażyna Woźniak my colleague from Nencki Institute for valuable help
and working with me on this project, scientist
colleagues from other countries whose work although not cited in this
presentation was an inspiration to start the research and to the interpretation
of results, Alzheimer’s Association
for passion in inspiring for help, American agencies FRED, USDA and CDC for providing publicly accessible reliable
statistical data amenable for our analysis,
my son Tomasz for valuable comments and help in writing the English
version of the presentation, my wife Barbara for valuable comments and proof
editing of polish version of the
presentation, family and friends and all
helpful people, especially colleagues
from Nencki Institute, Nencki Institute for more than 30 years of financing my
research, Station Alzheimer’s for the opportunity to present my conceptions and
results to the most interested in the Alzheimer’s disease auditorium and staff
of Alzheimer’s Center in Warsaw for care
of one of my family members in a daycare facility and where I have also the possibility to contact also other patients which is a constant stimulation for further work.
Notka o autorze;
Dr hab. Dariusz Stępkowski profesor nadzwyczajny jest
pracownikiem Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN w
Warszawie. Jego zainteresowania badawcze obejmują badania nad motorami
molekularnymi, procesami amyloidogenezy zachodzącymi w chorobie Alzheimera i
szeregu innych chorób: między innymi chorobach pionowych, Parkinsona i
Huntingtona, oraz molekularnymi przyczynami choroby Alzheimera.
Associate
Professor Dariusz Stępkowski PhD, DSc is
an employee of Nencki Institute of Experimental Biology, Polish Academy of
Sciences in Warsaw. His scientific interests concern studies in the fields of
molecular motors, processes of amyloidogenesis occurring in Alzheimer’s disease
and a set of other diseases including: prion diseases, Parkinson’s and Huntington’s
diseases and molecular causes of Alzheimer’s disease.
Subskrybuj:
Posty (Atom)