zaproszenie na spotkanie 4 lutego

Światowy Związek Żołnierzy Armii krajowej oraz Fundacja Polskiego Państwa Podziemnego

zapraszają na spotkanie

poświęcone pamięci

mjr Ireny Tomalak ps. „Soldau”, „Słowik”

i wszystkich FORDONIANEK

Jest to drugie spotkanie w cyklu

KOBIETY i WOJNA

Wieczór odbędzie się

4 lutego 2014 roku o godz. 18:00

w Centrum Edukacji Historycznej Fundacji Polskiego Państwa Podziemnego

budynek PAST-y, IV p. ul. Zielna 39, Warszawa

WSTĘP WOLNY!

Ilość miejsc ograniczona, prosimy o potwierdzenie udziału w spotkaniu.

R.S.V.P. do dnia 31 stycznia 2014r.:  kobietyiwojna@fundacja-ppp.pl

W spotkaniu wezmą udział:

Anna Krystyna Reszuto – córka Ireny Tomalakowej,

zastępca Kanclerza Orderu Krzyża Nieodległości,
Dama OKN II Klasy.

prof. dr hab. Barbara Otwinowska – profesor filologii polskiej,

była więźniarka ZK w Fordonie,

odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami – za udział
w Powstaniu Warszawskim, Krzyżem AK, dwukrotnie Medalem Wojska, Warszawskim Krzyżem Powstańczym
oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wiersze Ireny Tomalakowej przeczyta

aktorka Teatru Kamienica Justyna Sieńczyłło

mjr Irena Tomalak - pseudonim Soldau, Słowik, Maria, Maria Niedźwiecka (ur. 26 października 1895 w Warszawie, zm. 25 grudnia 1971 w Warszawie) − oficer Wojska Polskiego, żołnierz Armii Krajowej. Walczyła w Powstaniu Warszawskim w batalionie „Kiliński”. Po wojnie należała do podziemia antykomunistycznego, działała jako emisariuszka. Aresztowana w 1946 podczas nielegalnego przekraczania granicy. Skazana na 15 lat, z których 10 spędziła w zakładach karnych: w Warszawie przy ul. Rakowieckiej, Fordonie, Inowrocławiu i ponownie w Fordonie. Zwolniona 7 maja 1956.
Była także poetką. Jej wiersze, głównie z czasów okupacji i uwięzienia, zostały wydane w tomiku „Drugi brzeg”, do którego wstęp przygotowała prof. Barbara Otwinowska.

Fordon – zakład karny znajdujący się obecnie w jednej z dzielnic Bydgoszczy, Fordonie. W czasach stalinizmu przebywały tam więźniarki polityczne, m.in. Irena Tomalak i Barbara Otwinowska. Panowały tam bardzo ciężkie warunki – kobiety były niedożywione, chorowały. Po roku 1956 wiele więźniarek politycznych zostało zwolnionych. Po wielu latach walki i niewoli wracały do nowego życia. W czasie stanu wojennego Fordon służył jako miejsce internowania kobiet Solidarności.

Celem cyklu KOBIETY I WOJNA jest stworzenie przestrzeni do dialogu pokoleń, próba znalezienia punktów wspólnych w myśleniu, zachowaniu, postrzeganiu świata, życia Polaków urodzonych przed i po wojnie. Podczas spotkań podejmiemy próbę odpowiedzi na pytanie: jak wojna wpłynęła na życie kobiet – zarówno jej świadków, uczestniczek, jak i młodych dziewcząt, które wydarzenia z przeszłości znają tylko z książek lub opowiadań.