ćwiczenia językowe (1)

Materiał pochodzi ze strony: http://neurologia.wieszjak.polki.pl/abc-neurologii/309049,Cwiczenia-jezykowe.html

W poniższym tekście znajdź, podkreśl, a następnie popraw błędy:
I tu, jakkolwiek Staś upewniał go, rze nikt w gromadzie nie rozumie po angielsku, znirzyłjednaksze głos:
– Nie potszebuję ci przy tym muwić, że to nie jest rzadne zaparcie się wiary, rzadna zdrada, żadne odstępstwo. W duszy karzdy pozostał
tym, czym był, i Bóg to widzi... Pszedpszemocą trzeba się ugiąć,
choćby pozornie... Obowiązkiem człowieka jest bronić rzycia, i byłoby szaleństwem, a nawet grzehemnararzać je: dla czego? Dla pozorów, dla kilku słuw, kturych jednocześnie możesz się w duszy zapszeć? A ty pamientaj, że masz w ręku życie nie tylko swoje, ale i życie swojej małej toważyszki, którym nie wolno ci rozporzondzać. Oczywiście!... Mogę ci zarenczyć, że jeśli Bóg wybawi cię kiedy z tyh rąk, to ani sam sobie nie bendziesz miał nic do zarzucenia, ani nikt nie będzie ci robił zarzutów – tak samo jak i nam wszystkim.
Grek muwiąc w ten sposub oszukiwał morze własne sumienie, ale oszukało go taksze i milczenie Stasia, w koncu bowiem poczytał je za pszestrah. Postanowił więc dodać chłopcu otuhy [...].
Rozwiązanie:
I tu, jakkolwiek Staś upewniał go, że nikt w gromadzie nie rozumie po angielsku, zniżył jednakże głos:
– Nie potrzebuję ci przy tym mówić, że to nie jest żadne zaparcie się wiary, żadna zdrada, żadne odstępstwo. W duszy każdy pozostał
tym, czym był, i Bóg to widzi... Przed przemocą trzeba się ugiąć, choćby pozornie... Obowiązkiem człowieka jest bronić życia, i byłoby
szaleństwem, a nawet grzechem narażać je: dla czego? Dla pozorów, dla kilku słów, których jednocześnie możesz się w duszy zaprzeć? A ty pamiętaj, że masz w ręku życie nie tylko swoje, ale i życie swojej małej towarzyszki, którym nie wolno ci rozporządzać. Oczywiście!... Mogę ci zaręczyć, że jeśli Bóg wybawi cię kiedy z tych rąk, to ani sam sobie nie będziesz miał nic do zarzucenia, ani nikt nie będzie ci robił zarzutów –
tak samo jak i nam wszystkim.
Grek mówiąc w ten sposób oszukiwał może własne sumienie, ale oszukało go także i milczenie Stasia, w końcu bowiem poczytał je za przestrach. Postanowił więc dodać chłopcu otuchy [...].