pedagog: Starość. Między diagnozą a działaniem

Jak pisze prof. Z. Szarota:

Współcześni dorośli (a tym bardziej dzieci) mają szansę na
długowieczność mniej obciążoną chorobami (tzw. polipatologią, czyli
wielochorobowością), z zachowaną sprawnością i samodzielnością
funkcjonowania, co może się przyczynić do zwiększonej aktywności osób
starszych i przejmowania bardziej wyrafinowanych wzorów konsumpcji i
stylu życia. Z drugiej jednak strony, bez podjęcia wymaganych reform w
zakresie polityki społecznej, szczególnie profilaktycznych,
charakteryzujących nurt optymalizacyjny lokalnej polityki społecznej
(Błędowski 2002, s. 200), może dojść do niekorzystnych i niepożądanych
zjawisk społecznych, takich jak ubóstwo, dotkliwe poczucie osamotnienia,
zły stan zdrowia czy wykluczenie społeczne.

Więcej: pedagog: Starość. Między diagnozą a działaniem: Naukowcy z Instytutu Pedagogiki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie - dr Remigiusz J. Kijak i dr ...